17
5. SJABBOS-MORGEN.
Hè, wat sliep die Eva toch vast! Eerst had Jacob zachtjes ״Eva” gezegd, want echt wakker-maken durfde hij niet, omdat het nog niet heele-maal licht was. Maar Eva had niets gehoord.
Toen had hij eventjes over haar gezicht geblazen. Eva’s haren be-wogen zich een beetje, — maar Eva zelf niet.
Toen had hij een beetje har-der ״Eva” gezegd, maar dat hielp ook niet.
En nu pakte hij voorzichtig het puntje van Eva’s neus beet en schudde haar hoofd heen en weer. Dat hielp.
Eva’s oogen gingen een klein beetje open.
2