Een dappere jongen

Moe was druk aan het was-schen*

Ze zag niet, dat Lies weg-ging*

Lies-je wist den weg weL Eerst die straat, en dan die*

En dan o-ver-ste-ken en dan nog een straat en nog één*

En dan het hek in en aan-bel-len*

Ze ver-gis-te zich hee-le-maal niet* Kijk, daar stond ze al voor de deur van den dok-ter*

Nu moest ze e-ven de pop neer-leg-gen* Ze moest bel-len*

„Kling-kling,” zei het zacht*

Daar maak-te me-vrouw van den dok-ter al o-pen*

„Maar Lies-je, wat kom jij hier zoo al-leen doen?” riep ze*

„Is dok-ter thuis?” vroeg Lies*

„Ja, meis-ke,” zei me-vrouw*

„Maar wat was er dan?”