Sterrekinderen

Dan zegt hij, en zijn stem schiet schor en hard uit over de grote, stille klas:

„Ik kon er niet langs.”

Sterrevrouwtje

Ze loopt met een trouwring, een ster en een bedroefd gezichtje, -en daarom is dit kind een sterrevrouwtje.

Waarom is ze eigenlijk met hem getrouwd? Ze weet het heus nie.. Ze vraagt het zichzelf af, al de dagen onder het werk, al de nachten in haar eenzaam meisjeskamertje bij vader en moeder thuis. Ze heeft hem niet meer gezien sinds hij de ring aan haar vinger geschoven heeft; ze weet niet, waar hij is en of ze hem ooit in haar leven terug zal zien. Ze weet niet eens, of ze hem wel graag terug wil zien, want hij zal wel boos op haar zijn, dat ze hem niet achterna is gereisd toen hij verder werd gestuurd en toen vader en moeder zeiden, dat ze hem niet achterna mocht reizen. Nee, eigenlijk weet ze wel zeker, dat ze hem liever niet terug wil zien, want ze is bang voor ieder, die boos op haar is, en zeker voor hem.

Waarom ze met hem getrouwd is? Wel, hij zei dat hij van haar hield en hij heeft haar gekust, en toen, wat later, was ze verloofd. Ze droegen allebei verlovingsringen en het was ook wel prettig om verloofd te zijn. En nog later was ze ondertrouwd, want idereen ondertrouwde zo gauw mogelijk, om samen te zijn als er wat gebeurde. Zij dacht, dat er met hen wel nooit wat zou gebeuren; in haar hele leven was immers nooit wat gebeurd, dan dat hij haar gekust had en met haar verloofd was en nu ondertrouwd. Alle erge dingen, die met anderen gebeuren, zouden wel nooit bij haar komen.

En toen zouden ze trouwen, maar twee dagen tevoren kreeg hij zijn oproep om weg te gaan. Vader en moeder zeiden, dat die trouwerij nu maar niet door moest gaan, want zij kon nog veilig hier blijven. Dat vond zij toen ook, - zolang ze hem niet had gesproken. Hij zou het natuurlijk ook beter voor haar vinden als ze veilig hier kon blijven en niet weg hoefde trekken naar wie-weet-waarheen. Later, als alles voorbij was en hij weer terugkwam,

24