44
„Maak mijn hand dan maar be-ter. Jaap nam moe-ders hand.
Hij wreef er o-ver.
Hij klop-te er op.
„Zie-zoo,” zei hij.
„Die is al be-ter.
Nu ga ik va-der be-ter ma-ken.” „Ik ben niet ziek/' zei va-der.
„O, ja!” zei Jaap.
„Heel erg ziek.
U bent ziek in uw arm/'
„Ja?” vroeg va-der.
„Maak me dan maar be-ter.”
Jaap wreef o-ver va-ders mouw.
Hij blies er eens op.
En toen was het o-ver.
„Nu zus,” zei Jaap.
„Jij hebt pijn in je been.”
„Goed,” zei zus.
En ze stak Jaap haar been toe.