Hoor eens even
„Ik heb wat voor je meegebracht,” zei ze, en meteen hield Ze het bosje sneeuwklokjes in de hoogte.
„Sneeuwklokjes!” riep het meisje. „Hoe kan dat?”
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
„Dat zie je,” zei de juffrouw.
„Maar het is toch nog geen lente?” vroeg het meisje weer.
„Ik heb wat voor je meegebracht."
Jawel,” zei de juffrouw blij. „Anders waren de sneeuwklokjes er niet.”
Ze zette ze in een glaasje met water voor het bed van het zieke buurmeisje en toen ging ze weer weg.
Het buurmeisje lag alleen met de sneeuwklokjes. Ze durfde nu met haar neus een eindje verder boven de dekens uit te komen. Want de buurjuffrouw had gezegd, dat het lente was.
Gezellig, die knikkende, witte kopjes zoo vlak bij haar bed. Net
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.