Hoor eens even
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
„Moet de juffrouw niet wat van me koopen?”
en tegen zijn paarden en tegen zijn schapen en tegen het weer; tegen alles en iedereen.
Boer Gijs was ook een ontzettende kou-kleum.
In den winter liep hij met twee paar wollen sokken over elkaar en dan nog hooi in de klompen. En twee wollen truien en een groote, dikke, zware jas en een bonten muts over de ooren — o, en nou vergeet ik nog de dikke, wollen das, die zijn hals en bijna zijn ooren bedekte. En die das mocht ik heelemaal niet vergeten, want daar zouden we het juist over hebben.
Die das had het het moeilijkst van allen. Want als boer Gijs alleen op den weg liep en er niemand was, waar hij tegen kon brommen en mopperen, dan mopperde hij maar zoo'n beetje in zichzelf. En nu was 's winters die mopperende mond van boer Gijs bedekt door de dikke wollen das; dus wie moest er anders de standjes en de booze praatjes van boer Gijs opvangen
dan diezelfde das, die dikke, wollen das?
Ze liet maar alles stilletjes over zich heen gaan en gaf nooit antwoord. Dat was maar gelukkig ook, want anders zou je de hevigste ruzie gezien hebben midden op den weg, terwijl er toch niemand anders was, waar boer Gijs ruzie mee kon maken.
Op een keer in den winter liep boer Gijs weer dik ingepakt tus-schen de akkers en de boerin was thuis gebleven.
Daar kwam een oud, verkleumd koopvrouwtje aan de deur.
„Moet de juffrouw niet wat van me koop en?” vroeg ze vriendelijk.
Nu was de boerin zoo hartelijk en aardig, als boer Gijs onhartelijk
en onaardig was.
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.