Rozijntje

daar maar aan denken... Wanneer deed Jacoba van Beieren toch nog maar afstand van de regering? Ten behoeve van... ten behoeve van... daar nu alleen maar aan denken...

‘Wat denk je, Roza, als ik eens met je vader er over sprak?’

Rozijntje schrok op. Ze had zich net herinnerd, dat Jacoba van Beieren in 1433 afstand van de regering had gedaan ten behoeve van Philips van Bourgondië.

‘Ik weet niet. Vader vindt het voor een meisje in de huishouding niet nodig.’

‘We kunnen ’t toch proberen ?’

Rozijntje aarzelde even. Toen:

‘Meester, vraagt u dan eerst van de Joodse les? Dat... dat kan ik nog minder missen...’

Meester begreep haar helemaal. Kende hij kleine Roza met de grote luisterogen niet door en door?

Hij klopte haar op de schouder:

‘Laat maar aan mij over, Rozijntje.’

Rozijntje keek hem verrast aan. Hoe kende hij die naam: Rozijntje?

En zonder dat ze iets vroeg, antwoordde Meester:

‘Toen je nog in de vijfde klas was, heb ik het je Moeder eens horen zeggen...’

Meester was maar meteen met haar mee naar huis gegaan, -pijpje, glimmend huisjasje en al. Want Rozijntje wist, dat Vader thuis was.

Haar hart bonsde wel erg toen ze naast Meester liep. Wat zou ’t worden?

Vóór het huis speelde Jupie. Hij keek op en kreeg een kop als vuur.

Wat was dat? Zag hij goed?

Meester, de bovenmeester van de grote school, - op-weg-naar-huis? Met Rozijntje?

46