27
Al-le-maal vroo-lijk en leuk.
Maar één kind-je was er, dat was heel an-ders.
Als je aan haar speel-goed wou ko-men, was het net of ze zei:
„Pas op!
An-ders word ik boos.”
Haar oo-gen ke-ken niets lief.
Op een dag was va-der met al-le zes in de tuin.
Klei-ne Jet keek weer boos.
Heel an-ders dan de an-de-ren.
„Ik weet een mooi vriend-je voor Jet,” zei va-der.
„Kijk maar, daar staat hij.
Prik-je.
Die kijkt net zoo boos als jij.
Die wil ook niet, dat ie-mand dicht bij hem komt.
Hé Jet?”