Tirtsa

toe even op adem komend buiten de kring, maar dan weer tussen twee anderen in de kring binnen-brekend om verder te dansen zolang de piano niet ophield. En daarna danste ze de paar-dansen, die ze al lang van de anderen had afgezien, en toen vader was afgelost aan de piano, danste hij eerst met moeder en daarna met haar, en toen zagen ze tot hun schrik, dat Tirtsa al even groot was als vader. Ze ging met moeder dansen om te meten, en zag dat ze groter was dan moeder.

„Waar moet dat heen, waar moet dat heen!” zei Dov, de langste chawér van de kibboets.

„Naar het kinderdorp terug, morgen vroeg/’ zei Tirtsa bedrukt.

Want R’oevéns bruiloft duurde maar één dag, — één lange, glorieuze dag.

57