Om stil te luisteren
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
0
Anneke had een beetje medelijden met zichzelf.
Anneke, het meisje van hiernaast, had een beetje medelijden met zichzelf.
Het leek haar zoo heerlijk, om niet zoo alleen in huis te zijn. Een broertje, een zusje om mee te spelen! Want met groote menschen speelde je toch lang zoo echt niet. Als je met de pop speelde, hoorde er toch eigenlijk een poppe-vader, of minstens een poppe-tante bij, die op visite was en met je praatte. Als je dan een broertje of een zusje had, konden die toch de vader of de tante zijn!
Al dat speelgoed was 'zoo stil, dat gaf nooit antwoord als je ermee praatte,
„Ik wou dat ik een broertje of een zusje had, om mee te spelen of t.e praten," zei ze tegen moeder.
„Je kunt met vader en mij toch spelen en praten?"
„Ja, maar u bent groote menschen."
Moeder vond het erg jammer, dat ze een groot mensch was, maar ze kon er niets aan doen.
„En toch zou het veel prettiger zijn/' zuchtte Tinie. „Dat meisje van de nieuwe menschen hiernaast zal het wel heerlijk vinden, dat ze alleen is."
,/k Weet niet," zei moeder. „Vraag het haar maar eens." Dat durfde Tinie toch niet. Het meisje van hiernaast was te
nieuw. Ze had haar nog nooit gesproken.
„Ik denk," zei moeder, „dat dat meisje wel eens zegt: wat zal het heerlijk zijn om broertjes en zusjes te hebben."
Maar Tinie geloofde er niets van.
„En of!" „Nou dan?"
* * *
0
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.
Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)
Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.