Om stil te luisteren

Titel
Om stil te luisteren

Jaar
1931

Pagina's
55



0 0

0    z'n houten halsje. Hij kon ook wel staan op z’n houten    voetjes,    0

0    maar hij zat ook liever.    0

0    Ze zaten er alleen maar    voor *t mooi. Niet om mee    te    spelen,    0

0    want Oma speelde al lang    niet meer met poppen.    0

0    Vroeger wel. Maar toen waren het geen Japaneesjes, waar ze    0

0    mee speelde: gewone meisjespoppen met gewone jurkjes, —    0

0    tenminste jurkjes,    die toen gewoon waren, maar die    nu erg raar    0

0    zouden lijken, —    en met lang, echt haar.    0

0    Vroeger had Oma geloofd, — ze was toen nog een heel klein    0

0    meisje, — dat die    poppen echte kinderen waren. Ze    had met ze    0

0    gepraat, ze had ze naar bed gebracht, ze had ze aan- en uitgekleed.    0

0    Deze Japaneesjes kon je    niet eens aan- enuitkleeden.Ze waren    0

0    er toch alleen maar voor    ft mooi.    0

0    Als Cobie bij Oma kwam, moest ze altijd eerst even    naar    0

0    de Japaneesjes kijken. Die vond ze zoo mooi, — haast    nog    0

0    mooier dan Oma. Want Oma's jurken waren meestal zwart of    0

0    grijs, en niet rood en groen, zooals de bloeze en broek van het    0

0    meneertje, en niet rose zooals het japonnetje van het mevrouwtje.    0

0    Oma droeg geen groene kralenketting zooals het meneertje, en    0

0    zoo'n omgekeerde mand op het hoofd droeg ze heelemaal niet.    0

0    Cobie had wel eens geprobeerd, de Japaneesjes uit te kleeden,    0

0    maar dat ging niet, — het mocht niet eens. Alleen de    kralen-    0

0    ketting ging uit, over het malle hoedje heen.    0

0    Omdat Cobie nog niet zoo oud was als Oma, praatte ze nog    0

0    wel tegen poppen. Thuis ook. Ze had een baby-pop, daar praatte    0

ze tegen van da-da-da en allemaal kinderachtige woordjes. Ze    0

0    had een boerinnepop, daar praatte ze boersch tegen, met een    0

0    ao in plaats van aa. Ze had een deftig popje met een zijden    0

0    jurk, daar praatte ze heel deftig tegen, met een klein mondje    0

0    en een ae voor iedere aa. Ze had een negerpopje, dat zong ze    0

0    altijd in slaap met het liedje van „tien kleine negertjes.”    0

0    Maar met de Japaneesjes praten, dat werd moeilijker. Ze    had    0

0    nog nooit Japansch hooren spreken, en dit meneertje en me-    0

0    vrouwtje verstonden natuurlijk niets anders dan Japansch. Het    0

0    mevrouwtje keek ook net, of ze je uitlachte als je tegen haar sprak.    0

0    „Oma,” vroeg Cobie, op een keer, „hoe praten ze in Japan?”    0



0    ■   0

Deze tekst is geautomatiseerd gemaakt met OCR (Optical Character Recognition).
Deze techniek levert geen 100% correct resultaat op. Dat betekent dat er onjuiste tekens in de tekst kunnen voorkomen.


Weergave
Afbeelding / Tekst (OCR)

Alle boeken in deze digitale bibliotheek kunt u gratis lezen of downloaden. Met een vrijwillige donatie helpt u ons met het in stand houden en verder uitbreiden van de bibliotheek. Klik hier als u een bijdrage wilt overmaken.