____
0 0
0 „Ik ben er het eerst!” riep hij. 0
0 Nu wist Moedertje heelemaal niet, wat ze er van denken moest. 0
0 „Ja maar,” kwam er opeens een stem, „ik moest door die 0
0 harde heistruiken heen!” 0
0 Dat was het konijntje. 0
0 „Hoe kom jij hier?” riep Moedertje. 0
0 „Op mijn pootjes natuurlijk!” 0
0 „Ja, maar wie heeft je geroepen?” 0
0 „Ik!” riep de leeuwerik. „Luister eens goed, Heimoedertje. 0
0 Ik zal met het konijntje een huisje voor je bouwen. Ik zal de 0
0 takken door elkaar vlechten, en hij zal de gangetjes graven.” 0
0 „O!” riep Heimoedertje alleen maar. Ze vond het toch zóó 0
0 vriendelijk van die twee! 0
0 „En straks komen de miertjes, en die zullen kleine takjes 0
0 aandragen, en de beerrups zal blaadjes brengen. En zoo ...” 0
0 „Hè, mogen wij de groote takken hei plukken?” vroegen de 0
0 Heikindertjes. 0
0 „Natuurlijk!” zei Heimoedertje. „Wat heerlijk, dat we nu een 0
0 eigen huisje krijgen!” 0
0 Toen begonnen ze maar vast te werken. En na een poosje 0 0 kwamen de mieren en de beerrups, en hielpen dapper mee. 0
0 Zóó hard werkten ze, dat het huisje in twee dagen kant en 0
0 klaar was. 0
0 „Hè-hè!” zeiden de mieren. „Nu gaan we weer naar huis!” 0
0 „Hè-hè!” zei de beerrups. „Ik kruip weer naar mijn plekje 0
0 toe/” 0
„Hè-hè!” zei het konijntje. „Ik ga weer naar mijn hol.” 0
0 „Hè-hè!”zei de leeuwerik.„Nu weer eens een deuntje zingen 0
0 en een eindje rondvliegen!” 0
0 „Wel bedankt, hoor!” riepen Heimoedertje en de heikindertjes. 0
0 't Konijntje en de leeuwerik hoorden er niets meer van, ze 0
0 waren al ver, vèr weg. 0
0 En na dien tijd woonden de kindertjes met hun Moeder 0
0 samen gezellig in 't kleine heihuisje. 0
0 Denk je, dat ze den heelen dag speelden en pret maakten ? 0
0 Neen, ze hadden 't soms wat druk. 0
0 0
000000000000000000000000000013 00