Napoleons laatste levensjaren

NAPOLEONS LAATSTE LEVENSJAREN

toch altijd als een vriend voor hem heeft gevoeld en hem dus alles goeds wenscht — slaat zijn haat (die zich al nu en dan bij hem had doen gevoelen) over op de Montholon en diens vrouw en meent hij nu, dat deze zich ten doel hebben gesteld hem bij den Keizer te benadeelen. En die verbeelding wordt zóó sterk, dat hij niet alleen de Montholon tot een duel op pistolen uitdaagt, maar dat alleen het verbod streng door den Keizer gegeven, moest beletten en belet heeft, dat het kon plaats hebben. Trouwens, de Montholon vond de redenen, waarom Gourgaud wilde duelleeren, zelf ook van te weinig gewicht. Daarbij kwam, dat Gourgaud zich niet kon of wilde voegen in den rang, die de functies, welke hem op St. Helena waren aangewezen, hem deden innemen en waardoor hij beneden de Montholon kwam te staan. De Montholon was in zijn oogen zijn gelijke; het verschil in anciënniteit, wat zijn militaire graad betreft, was zóó klein (het was ’t inderdaad), dat het gerust buiten rekening kon worden gelaten. En ook daardoor ontstonden telkens botsingen, welke Gourgaud aan kwaadwilligheid van de Montholon toeschreef.

Een troost voor hem — behalve de vele keeren, dat hij zich ook daarin achteraf gezet voelde — was de voorrang, die hij nu en dan door de etikette genoot, die Napoleon op St. Helena had ingesteld. Deze voorrang vervulde hem dan met kinderlijke vreugde, zooals op den avond, dat de Keizer „me fait asseoir, tandis que Montholon reste debout”, wat hij on middellijk te boek stelt! of ook wanneer „1’ Empereur me fait revenir, nous dinons tous ensemble en Bertrand, die ook komt, toevoegt: „mais vous n’êtes pas invité, vous êtes sans gêne”; en een anderen keer — hij dineerde toen weer bij den Keizer — „Sa Ma-jesté me parle souvent et, chose extraordinaire, fait pour moi ce qu’ Elle n’avait fait encore qu’une fois, et encore pour le seul Las Cases, Elle met une cuiller dans les macaronis, m’en offre: „Voulez-vous que je vous donne de ces macaronis ?” Elle m’en sert deux fois, s’ informe comment je les trouve. „Excellents, Sire, je n’en ai jamais mangé d’aussi bons”. Les gens sont stupéfaits; on a pour moi des attentions qu’on n’ avait plus”.

Nadat Las Cases door den gouverneur van Longwood was verwijderd, werd Gourgoud’s ontevredenheid op den Keizer, die al lang bij hem broeide, erger en voelde hij zich meer en meer door hem achteraf gezet; maar nu door den invloed van de Montholon. Allerlei kleinigheden treffen hem en doen hem in-