Napoleons laatste levensjaren

NAPOLEONS LAATSTE LEVENSJAREN

Elba was vertrokken, ging Las Cases naar Engeland terug, waar hij ettelijke maanden vertoefde. Hij was pas kort in Frankrijk weer, toen hij Napoleon’s terugkeer van Elba vernam. Onmiddellijk begaf hij zich naar het Elysee om Napoleon zijn diensten aan te bieden, waarvan deze gebruik maakte door hem in verschillende commissies te benoemen en hem verschillende werkzaamheden op te dragen. Na Waterloo waren hij en de Montholon — ofschoon hij nooit als zoodanig actief zijn dienst had vervuld — de eenige, die als kamerheer bij den Keizer bleven. Hij ging mee naar Malmaison en besloot daar Napoleon te vergezellen, waarheen het ook zou zijn. Deze, die hem ternauwernood kende, verwonderd, die iemand hem onder deze omstandigheden zoo trouw bleef, vroeg hem, of hij wel wist wat hij op zich nam. Las Cases antwoordde, dat hij te dien opzichte geen enkele berekening had gemaakt, maar dat het de vervulling van een zijner vurigste wenschen zou zijn, wanneer zijn verzoek zou worden ingewilligd. En de Keizer gaf hem zijn toestemming.

Las Cases haastte zich terug naar Parijs om alles wat hij zou kunnen noodig hebben in orde te maken en zich van geld te voorzien, opdat hij niet in verlegenheid zou zijn, niet vooral wetend onder welke omstandigheden hij zou komen te ver-keeren. Hij nam zijn zoon — die toen vijftien jaar was, maar een, voor zijn leeftijd buitengemeene ontwikkeling en beschaving bezat — van het Lycée om hem te vergezellen, nam afscheid van zijn andere kinderen en van zijn vrouw en reisde den Keizer achterna. Hij koesterde de hoop, dat zijn vrouw met de andere kinderen over korten tijd eveneens bij hem zouden komen; welke moeite deze daarvoor echter heeft gedaan en hoevele malen zij daartoe ook van de regeering verlof heeft gevraagd, nooit heeft men haar verzoek ingewilligd.

Reeds aan boord van de Bellerophon zou Napoleon inzien, wie en wat Las Case was en welk nut en voordeel hij van diens gezelschap zou hebben. Hij toch was tle eenige, die Engelsch kende en die hem daardoor op de hoogte kon brengen en houden van wat er rondom hem. gesproken en verhandeld werd; hij was zeeman geweest en kon hem inlichten omtrent alles wat de navigatie betrof; door zijn langjarig verblijf in Engeland kende hij de wetten van het land, de gewoonten en gebruiken die er heerschten en kon dus Napoleon antwoord geven op de meeste der vragen, die deze daaromtrent deed.