Napoleons laatste levensjaren

NAPOLEONS LAATSTE LEVENSJAREN 37

regèering, al had zij er ook alle belang bij Napoleon in handen te hebben, zóó zou handelen als zij gedaan heeft. Doch een niet tegen te spreken oneerlijkheid is het van Maitland geweest, het te doen voorkomen alsof Napoleon, eenmaal aan boord van de Bellerophon, daar geheel veilig zou zijn en de Bellerophon als een schuilplaats aan te raden, alsof er van dien kant absoluut geen gevaar dreigde. Men kan als verontschuldiging aanvoeren, dat het voor Maitland — die in alle geval tegenover een vijand van zijn land stond, — een niet te versmaden meevaller was, zóó, zonder slag of stoot: zóó, zonder bloed te vergieten of er een van zijn manschappen of schepen aan te wagen, zijn regeering een grooten dienst kon bewijzen, die tevens hem zelf, later in zijn militaire loopbaan ten goede zou kunnen komen en dat het een meer dan menschelijke eisch zou zijn, te verlangen, dat hij van zulk een schoone gelegenheid geen gebruik zou maken . . . zijn optreden is en blijft een oneerlijkheid ! Dat hij — even als de Engelsche regeering — nauwkeurig bekend was met alles wat er te Rochefort rondom Napoleon geschiedde, is zeker. Een aanteekening, door Duplais-Destou-ches in 1893 in een plaatselijk blad. openbaar gemaakt, vermeldt, dat zich in het archief van La Rochelle een brief bevindt, door een zekere heer Goupil op den 19den April 1828 geschreven, waarin deze een belooning vraagt „pour avoir empêché Bonaparte de s’échapper de 1’ile d’ Aix et de passer aux Etats-Unis!” En Las Cases schrijft in zijn Memorial, dat op de overtocht naar St. Helena, aan boord van de Northumberland, admiraal Cockburn zijn bibliotheek ter beschikking van Napoleon en diens gevolg had gesteld. Op een dag, terwijl een van hen iets in een Encyclopaedie opzocht, vond hij een brief, uit la Rochelle aan den bevelhebber van de kruisers gezonden, waarin alles, woord voor woord, werd meegedeeld omtrent de plannen die geopperd waren over een mogelijke ontsnapping aan boord van een Deensch schip, met vermelding van het uur waarop het anker zou worden gelicht enz. enz. Nadat allen dien brief hadden gelezen, werd hij weer zorgvuldig in de Encyclopaedie opgeborgen. Ofschoon dit schrijven weinig nieuws voor hen was — iedereen toch wist, dat er vele en verschillende verbindingen tusschen de royalisten en de Engelsche kruisers werden onderhouden — was het toch wel merkwaardig zulk een tastbaar en onweerlegbaar bewijs daarvoor te vinden. Waarschijnlijk was deze brief door een onoplettendheid van Kapitein Maitland