Napoleons laatste levensjaren

30    NAPOLEONS LAATSTE LEVENSJAREN acclamatations. Des femmes du peuple, en pleurs, prenaient nos mains et les baisaient. De tous cótés chacun s’offrait a nous suivre, pour éviter, disaient-ils, un guetapens que les ennemis de 1’Empereur nous avaient dressé a quelque distance de la ville. Ce singulier changement des esprits venait de ce que beaucoup de gens des campagnes et grand nombre de fédérés étaient entrés dans la ville, et gouvernaient désormais 1’opinion.

A peu de distance de Rochefort, nous rencontrames de la gendarmerie qui, sur le bruit de notre mésaventure, avait été expédiée au devant de nous.

Nous arrivames a deux heures du matin a Rochefort; 1’Em-pereur y était depuis la veille. Le prince Joseph y arrivait le soir même . .

•Onderweg verneemt de Keizer dat de regeering aan de bevelhebbers van de fregatten in de haven van Rochefort verboden heeft zich met de Engelsche kruisers in verbinding te stellen, waardoor hem de gelegenheid wordt ontnomen zoowel zich aan boord van een der Engelsche schepen te begeven, als van dezen iets naders omtrent de plannen van Engeland’s regeering over het zenden van een vrijgeleide te vernemen. Wijl hij echter door de ontvangst van het volk, waar hij komt, en ook te Rochefort, ziet hoe populair hij nog is en welken invloed zijn persoon nog heeft, (men biedt zich immers van alle kanten aan om, onder zijn aanvoering, de strijd tegen de geallieerden aan te binden), hernieuwt hij zijn voorstel aan de regeering om zich aan het hoofd van het leger te plaatsen en de geallieerden te bevechten, maar verzoekt tevens om opheffing van het verbod, aan de bevelhebbers der fregatten gegeven en dringt daarop te meer aan, wijl Beker er hem voor waarschuwt, dat de Bourbons hem óf reeds agenten hebben achterna gezonden om zich van hem meester te maken, óf dat hij kans loopt, dat zij dat zullen doen. In dat geval wil hij vrijwillig een schuilplaats aan boord van een der Engelsche kruisers zoeken: alles beter dan in de handen der royalisten te vallen. Op nieuw echter wordt zijn voorstel door de regeering afgewezen.

Zoodra hij te Rochefort is aangekomen, houdt hij krijgsraad met de opper-officieren, die zich geleidelijk bij hem hebben gevoegd, met zijn gevolg en met verschillende oud-zeevaarders om te bespreken, wat hem het beste onder de gegeven omstandigheden te doen staat. Zij komen allen eenstemmig tot het besluit, dat het voor het oogenblik onmogelijk is uit Rochefort