Napoleons laatste levensjaren

NAPOLEONS LAATSTE LEVENSJAREN

verband zou bewijzen tusschen genialiteit en de geslachtsorganen, is moeilijk uit te maken. In het abductie-protocol toch door den geneesheer Henry geschreven, dat zich in het British Museum bevindt, staat vermeld, dat de geslachts-organen van Napoleon, zoowel de inwendige als de uitwendige, zeer klein waren.

In menig ander opzicht echter, en ieder op de haar verschillende wijze, hebben vrouwen er het hare toe bij gedragen om Napoleon’s laatste levensjaren te veraangenamen. Zoowel Mad. Bertrand die — zij het ook nu en dan onder een, van haar kant wèl te begrijpen, protest en op het laatst met minder lust en toewijding dan van haar verwacht mocht worden — alles, haar luxe-bestaan, haar familie, haar vrienden los liet om haar man te vergezellen en den Keizer te volgen, als de echtgenoote van admiraal Malcolm, een geboren Miss Elphinstone, die — uit dankbaarheid voor wat de Keizer eens op het slagveld van Waterloo aan een van haar familie gedaan en hem daardoor het leven had gered — alles in het werk stelde om zijn lot te verlichten; zoowel Lady Clavering (oorspronkelijk een Fransche modiste, naar men beweerde en wiens nieuw-bakken adel door sommigen werd betwijfeld), van wie Las Cases — voor wie zij een groote vriendschap voelde — alles gedaan kon krijgen, wanneer het belang van den Keizer in het spel was, en van wie het onder anderen was uitgegaan, dat er pogingen werden gedaan, toen de Keizer nog aan boord van de Northumberland was, hem door een akte van de Habeas Corpus zijn vrijheid te hergeven, als Lady Wilkes, die niet anders voor hem heeft kunnen doen dan hem haar bewondering en haar eerbied te toonen; zij hebben het hare gedaan, ieder naar de omstandigheden het gedoogden, ieder naar het in het vermogen was, ieder, waar de gelegenheid zich aanbood, dat zij in de haar eigen richting kon handelen, om hem zijn illusie-aureool te laten houden en hem, (zij het ook een kleine troost) de voldoening te geven, dat er zelfs Engelsche waren — want dat waren zij alle, van afkomst, of door huwelijk en verwantschap — die de kleine en kleingeestige opvattingen van de Engelsche regeering tegenover hem niet deelden, maar altijd in hem den grooten Keizer bleven zien!

En Mrs. Skelton! Zoolang zij op St. Helena was, vormde zij met haar man een gaarne gezien gezelschap voor den Keizer die zich door de eerbiedvolle bewondering, door de vrouwelijk-