Napoleons laatste levensjaren

176    NAPOLEONS LAATSTE LEVENSJAREN wood bevond. Deze toch was gedwongen zijn toevlucht tot allerlei hulpmiddelen te nemen en zelfs, op raad van de Mon-tholon, door het sleutelgat te gaan spionneeren. Eén keer slaagt hij er in om het steekje van den Keizer in het oog te krijgen; een ander maal gelukt het hem om den Keizer, door een spleet in de muur in zijn bad te zien liggen. Bij een dergelijke gelegenheid, snapt Napoleon hem, springt uit het bad en loopt in zijn geweldige naaktheid op hem toe, terwijl de officier maakt, dat hij weg komt. In het meerendeel der gevallen, loopt de spionnage echter op niets uit. Lord Roseberry geeft het volgend uittreksel uit de berichten, die de ongelukkige kapitein Poppleton op schrift bracht:

„3 April. Napoleon blijft voortdurend onzichtbaar. Ik ben, sinds den 25sten der vorige maand niet in de gelegenheid geweest hem te zien ... 19 April. Ik ben naar de Montholon gegaan en heb hem gezegd, dat ik Napoleon niet te zien kon krijgen. Hij scheen verwonderd en heeft mij gezegd, dat zij mij wel hebben gezien ... ik ben vandaag twaalf uur op de been gebleven vóór ik er in geslaagd ben, terwijl ik mij alle moeite heb gegeven om Napoleon Bonaparte te ontdekken en ik heb verscheidene zulke dagen doorgebracht sinds ik op Longwood dienst doe ... 23. Ik geloof, dat ik. Napoleon Bonaparte van daag heb gezien, terwijl hij in zijn slaapkamer bezig was zijn scheermessen aan te zetten” .. . Kapitein Nichols schrijft in zijn rapport:” „Ik ben verplicht verlof te vragen om te mogen opmerken, dat ik gister, ter uitvoering van mjjn qpdracht, meer dan tien uur op de been heb moeten blijven, ten einde Napoleon Bonaparte in het zicht te krijgen, óf in zijn klein tuintje, óf aan één van zijn vensters, doch dat ik er niet in ben geslaagd. Gedurende al dien tijd ben ik bloot gesteld geweest aan het bekijken en aan de opmerkingen niet alleen van de Fransche bedienden, maar ook van de tuinlieden en andere bedienden van Longwood. Zeer dikwijls, zoolang ik met deze bewaking belast ben, heb ik dergelijke dagen doorgebracht.” Napoleon houdt zich met opzet zóó schuil, dat — volgens het zeggen van een Engelsch officier, die nog tijdens het sterven van den Grooten Keizer op het eiland was — de eerste vraag, die de inwoners van James Town elkaar deden, wanneer er dagbladen van Europa waren aangekomen, was: „of men iets van Napoleon wist?”

Eindelijk toch neemt Hudson Lowe een krachtige maatregel, die aan dat alles een einde zal maken! Den 29sten Augustus