Napoleons laatste levensjaren

164    NAPOLEONS LAATSTE LEVENSJAREN mesure n’était pas celle de tout le monde. II semblait croire que nous interprétions les sentiments de 1’Empereur, et que, si les raisons qu’il me donnait, lui seraient expliquées, il se rendrait; il était tenté de lui écrire. Je 1’assurai que, pour ce qu’il était personnel, il n’en dirait jamais autant a 1’Empereur que j’en pourrais dire moi-même, que du reste, j’allais de ce pas, lui rendre mot a mot notre conversation. Je suis revenu bientöt lui conflrmer ce que je lui avais dit d’avance. L’Empereur avait dès 1’instant renoncé a sa partie ... Le fait est que 1’officier avait repu de nouveaux ordres. Mais 1’Empereur n’avait eu 1’idée de sa petite excursion que sur les promesses antérieures de 1’amiral, promesses pour lesquelles 1’Empereur s’était plu a lui témoigner de la satisfaction. Ce changement, survenu sans en avoir rien fait dire, devait nécessairement être trés sensible a 1’Empereur. On lui manquait de parole, ou 1’on avait voulu le rendre dupe. Ce tort de 1’amiral est un de ceux qu’ont le plus pesé sur le coeur de 1’Empereur.”

De redenen, waarom de Engelsche regeering de instructie had uitgevaardigd, waarvan — behalve het artikel over den titel aan Napoleon te geven, welke geen andere mocht zijn dan die van „generaal” en het verbod om hem op Plantation House te laten wonen — de voornaamste waren, dat er geen brieven door de Fransche kolonie mochten verzonden of ontvangen worden, dan nadat de gouverneur ze zou hebben gelezen; dat er op Longwood steeds een Engelsch officier aanwezig moest zijn, die zich minstens twee maal in de 24 uur er van moest overtuigen, dat Napoleon nog op Longwood was en dat er een bepaalde grens moest worden aangewezen, waarbinnen hij zich zou mogen bewegen, was de vrees, dat hij een of anderen dag van St.-Helena zou ontsnappen. Alsof Napoleon zich ooit aan een ontsnapping zou wagen; alsof een ontsnapping van St.-Helena mogelijk was geweest! Zelfs, wanneer Napoleon het zou hebben gewild; zelfs, wanneer hij niet steeds door een Engelsch ofFicier vergezeld en gecontroleerd werd, zou het hem niet mogelijk zijn geweest om van St.-Helena weg te komen!

Hudson Lowe volgde niet alleen het voorbeeld van Cockburn, maar was er steeds op uit nieuwe plagerijen en kwellingen bij de oude te voegen. Hij was de eenige — volgens lord Bathurst, van wien de benoeming uitging en door wien voornamelijk de instructie was opgesteld, waarnaar Napoleon moest worden behandeld — geschikte om de post van gouverneur-gevangen-