110
NAPOLEONS LAATSTE LEVENSJAREN
gras, zonder struiken, zonder boomen. Hier en daar schittert het metaal van een kanon en verheft zich een seinpaal, de eenige bewijzen, dat het eiland bewoond wordt. Plotseling ziet men een kleine baai voor zich met eenige boomen, waarachter zich een soort straat, bestaande uit een stuk of wat kleine, wit-gekalkte huizen en een onaanzienlijk kerkje, tusschen de wijdere rotsspleet, waarvan de blokken boven over de huizen dreigen, naar het binnenste van het eiland uitstrekt. Dit is James Town, de eenige verzameling huizen van het eiland. Van uit James Town, vervolgt Walter Henry het verhaal van zijn tocht naar het kamp te Deadwood, voerde een tamelijk nauwe rijweg, langs de glooing van de bergen, met groote bochten omhoog. Aan de eene zijde er van was de loodrechte bergwand, aan de andere zijde — waarlangs een niet-gemetseld muurtje — de duizel-diepe afgrond, waarin zich blokken rots verheffen en waar niets groeit. Plotseling verwijdde de afgrond zich tot een kleine vallei, waarin zich een heuveltje verhief met een kleine woning. Dat waren „The Briars”, toebehoorend aan en bewoond door de familie Balcombe. Beschermd tegen den wind en ingesloten door de omgevende hoogten, voortdurend vochtig gehouden door een smallen waterval, die een eind verder bijna loodrecht uit een rotsspleet schuimde en die zich in een nevel van onzichtbare druppels verspreidde, voor hij de diepte bereikte, was de plek zóó vruchtbaar, dat zich rondom het huis een tuin bevond, waarin allerlei soorten boomen, vruchtboomen uit de tropen en uit gematigde luchtstreken, alsmede een overvloed van wilde rozen, geraniums en andere bloemen groeide, waarachter zich een wijde aanplanting van wijnstokken uitstrekte. Voorbij The Briars ging de weg met een steilere stijging voort tot den top, Deadwood, waar zich het kamp bevond, dat de Engelsche soldaten herbergde, die aangewezen waren om zoowel het niet-blanke gedeelte der bevolking van het eiland in bedwang te houden, als om Napoleon te bewaken. Van uit Deadwood kan men nog even, als opgezet uit een speelgoed-doos, een gedeelte van de huizen van James Town zien, met daarachter de einde-looze zee. Vóór de stad lag een linie-schip geankerd, met een equipage, zoo groot als een regiment, drie verdekken met kanonnen en vier en zestig geschut-poörten.
Hoe aangrijpend het uitzicht in het eerste oogenblik ook was, schrijft Henry verder, werd het bedorven door den plotselingen overgang van temperatuur, waarin men kwam. De wind, die