Line

De gasten waren vertrokken. Achter het zacht-verrend wegkraken van het rijtuig dreef de stilte weer over de weg, waarvan de diep-inzandende wagensporen levenloos staarden onder het kleurloos licht, dat langzaam van den nevel-blauwenden hemel schemerde. Na de blank-hittende daguren loomde een zwoel-doffende benauwdheid over de grasvlakte, waarin telkens het geuren wolkte van den droog-rullen grond. Voor het huis stonden de boomen beweegloos, met hun takken ineengedicht tot roerloos-klompende zwartheid, dun uittoppend tegen het licht. Luidloos hoogstuwend boven de dichte ineendonkering van het bosch, begon een lood-grauwe wolk-angsting aan te grijzen, verder en verder dekkend onder het vale luchtblauw, kort-duisterend den zomeravond naar een vroegen nacht.

Al den tijd dien ik hier was geweest had het geregend, een lange, gestadige regen, uren achtereen, met even uitdunnende lichtingen van de gelijktin-tende wolken, waarin de regen een korte poos terugzoog. Maar daarna grauwden de wolken weer dichter ineen en de regen begon weer neer te stralen, glas-dradend tegen het verre donkergroen der bos-schen, somber-schuivend een doorzichtige damping

91