Line

Line.

naar haar vragen wat hij wilde. Hij had een tijdlang gezeten, rustig zijn cigarette rookend en was, kort-vriendelijk groetend, weggegaan. Den volgenden dag was hij met een vriend weergekomen en daarna was geleidelijk een groepje van studenten dagelijks samengeweest, sprekend een mengeling van vreemd-luidende woorden.

Op een middag dat er niemand in de conditorei meer was, had zij een plotselinge stilte tusschen het nagebleven groepje geluisterd en de student die ze het eerst had ontmoet was naar haar toegestapt, vriendelijk haar vragend om bij ze te komen zitten uit de eenzaamheid van haar alleen zijn. Eerst had ze teruggeschuwd om het te doen, maar de anderen waren lachsprekend opgestaan en hadden haar in hun midden genomen en naar hun tafeltje gebracht. Toen had de eerste ze allen voorgesteld. Zij waren drie Franschen en drie Hollanders, bijeengekomen in een toevallig ontmoeten op college. Zij hadden haar bij zich neergezet, nu en dan haar meezijn vragend, terwijl ze luisterde naar wat ze spraken. Toen zij weggingen hadden zij haar de hand gegeven, verlangend dat zij in het vervolg altijd bij ze zou komen zitten. Daarna waren zij eiken dag weêr gekomen, ’s middags na het eten en ’s avonds wanneer hun werk was afgeloopen en zij een paar uur bleven praten voor zij naar huis gingen. En meer en meer was ze intiem met ze geworden, uit zichzelf aan hun tafeltje komend, ongemerkt vroolijkend onder de gesprekken die zij lachten en waarin zij haar vroegen mee te praten wat haar denken was.

23