Japanse Verzen

XIX.

Nauw slaat de Zon zijn stralen-wajer dicht En snelt omhoog nog slechts één bundel licht Of reeds langs dubbele vuurgierlanden-lijn Der winkels schommelen bamboe-stengels schijn Van lampions om menig geel gezicht,

Maar di langs d’ingekeepten haardos zwicht.

In kraft-, peer-, bolvorm hangt als gouden wijn Hun brand, waarvan ze’ als kleurig matglas zijn Doorgloejd, en waarom lakzwart randen staan. Dan in de huizen langs papierwand gaan Mens-schaduwen: een buigt, een ander wuift,

Een — eerst slechts romp — stijgt, wijkt, strijkt

[nader, schuift

Plots weg. En klimmend ziet het elpen manemom Chinese schimmen-mimen, druk en stom.