Wereldbouw

14

Zonne*Ridder Lohengrin, het verdrukte Volk in Elsa en de Plutocratie in Ortrud en Telramund.

Nu was zijn visie van de toekomst evenals die van Marx half vals, want hij stelde zich het socialistiese Rijk, het Niewe Jeruzalem, voor als een wereld, waarin het christelike Socialisme de Mensheid zou verlossen. Zijn socialisties Rijk was zeer zeker niet het Messiaanse, ge* droomd door de Hebrejen, maar het ideale, christelike Koninkrijk Gods. Evenzo stelde Marx zich de toekomstige maatschappij voor als kollektivisties — en later communis* ties — republikeins en ateïsties, als de Rode Wereld* Republiek, terwijl die m. i. ook eerst deels kollektivisties, deels kommunisties — en later communisties — maar keur* koninklik en messiaans*teokraties zal wezen: het Witte Graal*Keizerrijk van de Verenigde Staten der Aarde. In ekonomiesen zin zal dit communisme toch nog anders zijn dan de Bolsjewiki zich dit tans denken. In zijn „Klassen» kämpfe in Frankreich” heeft Marx het wel heel vluchtig over das Wahlkönigtum van Cavaignac, maar dat is ook alles. Overigens heeft hij nooit ernstig aan de mogelikheid van een socialisties Koningschap, niet te verwarren met een sociaal, gedacht. Evenzo kon ook Wagner maar half het Rijk van de Toekomst voorzien, want hij was een fel anti*semiet en in zijn wilde haat tegen het smousendom, dat hij met het Jodendom verwisselde, beweerde hij, dat Ahasveer slechts verlost kon worden door ... den ondergang.

Wat m. i. reeds geloofwaardig word, wanneer men op* merkt de co*ordinatie in den levensloop, in de taak vooral van Wagner en Marx door het verschijnen van belangrijk werk van beide in hetzelfde jaar en van dezelfde strekking, kan door toepassing van Marx’ materialistise metode op de muziek*geschiedenis bewezen worden met deze gegevens