Deze vijandige wereld

'Nu je je diploma hebt, moet je toch écht weten wat je verder wil,' drong vader aan. 'Als je maar geen schoenmaker wordt, gesjochten schoenmakers zijn er genoeg.' Kantoorbediende wilde ik niet worden. Op school had de kantoorbediendenbond een papiertje verspreid: 'Ouders, laat uw kinderen geen kantoorbediende worden.' Pennelikker, de hele dag op je gat zitten, ik keek wel uit.

'Typograaf,' zei ik plotseling tegen vader, en was verwonderd over mijn eigen keus. Meneer Klok was machinezetter bij het Handelsblad.. Zijn dochter had bij Saartje in het sanatorium gelegen, en hij kwam nog steeds in de winkel. Het waren rijke mensen, dat kon je wel zien. Hij had altijd een duur pak aan. En hij zei: 'Zolen en hakken,' als er alleen maar teenstukken nodig waren en tips. Poffen deed-ie nooit.

'Ik zal proberen of je bij de gemeente kan komen,' antwoordde vader zonder overgang. 'Daar heb je vast werk en ze verdienen er goed.'

'Gaat u zitten,' zei de man bij Beroepskeuze, en wees ons van achter zijn bureau twee stoelen aan, terwijl hij uit een map in een la een invulformulier pakte. 'Zo, dat is zeker uw zoon,' en hij keek naar vader, 'dat kun je wel zien. Heb je al een vak gekozen, jongeheer?' Hij glimlachte naar mij, en ik zag alleen dat de zon, die door de kier naast het gordijn naar binnen scheen, op zijn schedel weerkaatste, en dat er stofjes in de lichtbundel schuilhokje speelden en in het donker van de kamer verdwenen.

'Ja meneer,' antwoordde ik schuchter, 'typograaf.'

'Wat heeft hij voor opleiding?' vroeg de ambtenaar aan vader.

'Driejarige hbs.'

'En dan typograaf?' klonk het verwonderd, 'weet je dat zeker?'

41