Schimmenspel (filmdagboek)

Nu probeerde hij weer even de radikalinski uit te hangen, tegen de achtergrond van zijn werkelijke kijk op de wereld: 'de industriëlen moeten hun kans krijgen, weer uit te breiden,' enz., de gebruikelijke smoesjes om de arbeiders te belazeren. Alleen de vrouw in het forum zocht soms in de richting van de waarheid, door er bijvoorbeeld op te wijzen dat het geld dat de arbeiders moeten 'inleveren' zogenaamd ter wille van toenemende produktie in wezen naar Amerika verdwijnt om daar in beleggingen hogere winsten op te brengen. Hoe anpas-sungsfahig Wim Kok ook is, tegenover. Den Uyl is hij een stap voorwaarts. Ik heb het altijd moeilijk met Den Uyl, omdat hij destijds in de Tweede Kamer vragen heeft gesteld ter wille van Michel en mij, en dat betekende toch heel iets. Als mens wil hij geloof ik iedereen te vriend houden; juist daarom draait hij met alle winden mee.

De laatste keer dat ik naar een i -mei-bijeenkomst was betrof het een psp-vergadering. Ook de psp zijn we dank verschuldigd, ook zij hebben voor Michel en mij in de Kamer vragen gesteld over het lange voorarrest. Sympathiek is hun consequent afwijzen van de atoombewapening, maar voor de rest is het een vaag groepje. Op die laatste i mei-bijeenkomst zei een jongen van een jaar of achttien tegen me: 'Hé, ouwe lui, wat doe jij hier.' Ik had me toch al stierlijk zitten vervelen, en dacht: ik ga nooit meer.

Is het cynisme, de vermoeidheid van het 'ouder worden'? De teleurstelling? Of het gevoel, nergens meer bij te horen, dat toch ook bevrijdend is.

Hoe dan ook: met de verkiezingen maak ik het mezelf niet moeilijk. Dan pluis ik de lijst van de psp na totdat ik de naam van To van Albada tegenkom, die altijd wel ergens onderaan zweeft. Zij krijgt mijn stem. Toen Michel en ik in de bak zaten, heeft ze met een groot bord op haar nek voor onze invrijheidstelling gedemonstreerd. Steeds werd ze door de politie opgebracht, en elke keer verscheen ze weer met het bord op straat. Tootje, ze is een prachtmeid, al mag ik niet oneerbiedig Tootje zeggen, ze is al lang huisarts, heeft in Angola gewerkt, en is nu terug.

Laat ik eraan denken, dat Fons Hermans ook een uitnodiging krijgt voor de première als de film eenmaal klaar is. Hij heeft destijds als eerste in Vrij Nederland een lans voor ons gebroken. Wout Tieleman, die met hem samenwerkte voor onze vrijlating, hoef ik niet te noteren, hij woont in Zuid-Frankrijk en is pas ernstig ziek geweest.

61