Schimmenspel (filmdagboek)

25 april Vannacht droomde ik dat ik ergens was om voor te lezen. Mij werd gevraagd om rekening te houden met het jeugdige publiek, en toen besloot ik helemaal Jullie is Jodenvolk voor te lezen, tot aan de dood van Saartje. Voor zover de droom 'zijn eigen duiding' is zoals in de Talmud staat, een wijsheid die ik als citaat bij Jung heb gevonden, wijst het erop dat ik zo eenvoudig mogelijk te werk moet gaan bij de film, want de meeste kijkers snappen er anders niets van, het is sowieso al moeilijk genoeg.

Vandaag heeft de Engelse vloot een Argentijnse onderzeeboot getorpedeerd. Stropoppen als Thatcher en Reagan hebben er niet het minste benul van, hoezeer zij de gevangenen zijn van historische krachten die hen in een bepaalde richting stuwen. De nieuwe ontwikkeling bevestigt wat ik in Bzzlletin heb geschreven, namelijk dat La-tijns-Amerika het terrein zal zijn, waarop het Amerikaanse imperialisme zich zal doodlopen, en daarmee de beslissende kracht in de ontwikkeling, die de wereld uit de richting van een dreigende atoomoorlog drijft. Dat is een 'bijkomstigheid' bij de Falkland-crisis, die van wezenlijk belang is.

Ik heb altijd een autoriteit gehad, die achter mij aan zat. Vader was niet tevreden over mijn rapport, de eerste keer al na de dood van Saartje, alsof er niets was gebeurd. Oom Henk (Sneevliet) ging, ofschoon ik mij helemaal inzette, eens van de kansel tegen Bep en mij te keer, omdat we waren weekenden toen er een partijbijeenkomst was. Het leek wel alsof het lot van de mensheid ervan afhing, alsof het verraad was even jezelf te willen zijn.

Bij Michel was het ook nooit voldoende wat ik deed, zelfs na mijn inzet voor de Algerijnse geschiedenis werd mij geen ogenblik rust gegund, en had ik tenslotte het gevoel, een paard te zijn dat wordt doodgereden door zijn ruiter. Gelukkig ben ik geen paard maar een mens, en is mijn lichaam gaan protesteren toen ik er 'intellectueel' de moed niet voor had.

26 april Heb Rudolf van den Berg gebeld, om pl.m. 1 uur. Hij heeft om 2 uur een afspraak met Mr. Smeets, de zaken lopen dus. Ik heb Rudolf gevraagd naar zijn oordeel over mijn boeken, die hij vorige week buiten de stad heeft herlezen. Ze hebben hem bij nalezing niet teleurgesteld, met zijn voorkeur voor: Jullie is Jodenvolk, De kortste weg en Adiós Companeros, het laatste om andere dan literaire redenen, meer het gegeven. De verhaaltjes in Het Parool vindt hij iets vluchtiger.

53