Schimmenspel (filmdagboek)

vragen er te filmen. Ik heb hem de naam genoemd, al zie ik niet in wat een dergelijk fragment voor waarde heeft. Het zegt niets over mijn persoonlijkheid, tenzij hij me ondervraagt over mijn houding ten aanzien van de verkiezingen. Wat moet ik dan antwoorden? Originele opvattingen heb ik er niet over. De traditionele marxistische benadering, dat zij belangrijk zijn als graadmeter, en verder nauwelijks, is door geen betere analyse achterhaald. Tenminste... soms zijn zij meer dan een graadmeter, drukken het verlangen naar maatschappelijke verandering zo duidelijk uit, dat er in Chili Allende door aan de macht kwam. Die op zijn beurt door etn groepje generaals, gesteund door Nixon en Kissinger, ten val werd gebracht. Die hele ontwikkeling heeft een schijnwerper gericht op een maatschappelijk proces, dat zal 'eindigen' met de val van Pinochet. Eindigen tussen aanhalingstekens, want Trotski moge het niet altijd juist hebben gezien, de revolutie is en blijft permanent.

De grote spanning met betrekking tot de film is wat verminderd, nu ik niet naar Michel ga, en hij toch meewerkt. Daar komt bij dat ik Wouter Gortzak de stukjes voor een hele maand heb toegestuurd, en dus even van die druk ben bevrijd.

Ik droomde dat er een jong, speels bokje in mijn leven was gekomen. Het dartelde voor me uit, sprong tegen me op, zoog aan mijn kleren, om weer weg te rennen en verderop te blijven staan, mij vol verwachting aankijkend.

Wat kan het betekenen, een bokje? Een bokje, een boekje misschien, wacht het dagboek al op me, op mijn invallen en mijn zelfkritiek?

Of is het de film, die me fascineert? Wat heeft, symbolisch, een bokje met een film te maken?

Gisteravond had ik het erg benauwd. Bep heeft me toen gerustgesteld, tot rust gebracht. En vannacht droomde ik, wat droomde ik vannacht? Dat ik ergens werkte, meer weet ik niet, maar het zal wel verband houden met de film.

6 april Margreet Ruardi belde mij vandaag, en vroeg mij, in overleg met Rudolf, of ik op 6 mei in Dordrecht wil komen voorlezen, voor de film. 'J^e zult wel schrikken,' zei ze, 'in Dordrecht, na je negatieve ervaringen' (iets wat Rudolf haar zal hebben verteld), 'maar het is deze keer in de Werkkeet, een andere literaire groep die al eerder naar je gevraagd heeft en enthousiast is als je nu wilt komen voorlezen.'

43