Schimmenspel (filmdagboek)

Zoeven belde Rudolf op. Hij had mijn brief ontvangen en vond dat mijn gezondheid belangrijker was dan de film. Hij zou nu, los van mij, met Michel proberen te gaan praten. Intussen had hij Prager in Parijs aan de telefoon gehad, die bijzonder medewerkend was.

We hebben voor zondagmiddag i april afgesproken.

Het is een hele opluchting voor me, dat het zo gelopen is.

Want ik wil de film wel graag, en was een beetje bang dat mijn weigering om Michel te ontmoeten, de film zou laten mislukken.

19 maart Gisteravond belde Mr. Smeets op. Hij vertelde dat Rudolf twee uur bij hem is geweest en vroeg wat hij wel en wat hij niet mocht vertellen. Ik antwoordde dat hij blanco volmacht had, alleen dat de belangen van Raptis buiten het gesprek dienden te blijven.

Het was een lang telefoontje, en het schokte mij, want het werd mij duidelijk dat in de film alles weer op tafel komt. Ik heb er de halve nacht wakker van gelegen, terwijl Bep het er gisteravond al moeilijk mee had. Mijn hele leven ging door mij heen.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog kreeg ik Engelse ziekte, toen ging mijn vader failliet. In Tuindorp Oostzaan moest ik de slagen opvangen als 'jood', een ervaring die mij als kind wel complexen moest bezorgen, al heeft het me ook geholpen om me later te handhaven. Op de hbs ging mijn zusje Saartje dood. De ervaringen op het deurwaarderskantoor waren ook niet veel minder dan een lawine. Daar kwam de beweging bij. Mijn huwelijk met Bep kwam als een uitdaging, ook van moeilijkheden en problemen, niet door Bep die flink genoeg was, maar wel door haar milieu. Toen kwam de Tweede Wereldoorlog, waarin ik mij nauwelijks heb kunnen staande houden. En daarna? Latijns-A-merika, dat als een lawine op mij afkwam. Toen het lidmaatschap van het Internationaal Secretariaat, met zijn scheuring en twisten, een waanzinnige ervaring. Daarna de Algerijnse kwestie, die mij bijna bedolf, en de gevangenis. Tenslotte weer mijn lidmaatschap van het is.

Nu kan ik het niet meer verdragen. Weliswaar zal de film, als hij een echt beeld wil brengen, die lawines moeten uitbeelden, maar ik doe een stap opzij, en gedraag mij als getuige. Dat is wel de enige mogelijkheid om het te kunnen verwerken.

Vannacht droomde ik van Mr. Smeets. Het komt ongetwijfeld door het gesprek van gisteren, waarin hij mij enigszins verweet, dat ik later geen contact meer met hem heb gehad. Het is het verwijt dat ook familieleden mij maken en vrienden, maar het maakt me van streek,

36