Schimmenspel (filmdagboek)

zoiets toegaan is niet al te leuk, en dan nog staan voorlezen uit eigen werk, wat me altijd aangrijpt, is geen kattepies. Twintig minuten was net voldoende voor mijn zenuwen, en zo heb ik van de nood een deugd gemaakt. Rudolf van den Berg had mij verteld, dat hij de schets 'Koperen bruiloft' (uit: De brieven van Saartje) zo mooi vond, en wonder boven wonder vond ik dat bij het voorlezen ook. Verder het begin van Jullie is Jodenvolk, de vechtpartij omdat ik word uitgescholden voor Jood. Na al het gelach om Alberts en Drs. P. voel je je wel de sjlemiel om zulke zware kost te brengen, maar ik kreeg een hartelijk applaus, en al boog ik niet als een knipmes na die instemming, blij was ik er wel om. Vooral voor Rudolf, die een idee had gekregen van mijn manier van doen, en zei dat hij de column van Renate Rubinstein in Vrij Nederland over mijn voorlezen in Hilversum voor de ncrv nu helemaal kon doorvoelen. Dat deed me deugd. Het was een gekke geschiedenis, die zondagmiddag in Hilversum. Renate Rubinstein was aan de beurt, nadat ik het hoofdstuk uit De kortste weg had voorgelezen, waarin de schoenmakerij van mijn vader in beslag wordt genomen. Toen ze op het podium zat, had ze tranen in haar ogen, en wees naar mij. Ik begreep niet wat ze bedoelde, dacht dat ze verkouden was en mij om een zakdoek vroeg. 'Gelukkig heb ik een schone bij me,' dacht ik, 'die ene om je bril mee schoon te maken,' en haalde hem al te voorschijn...

Alberts vertelde me in de pauze, dat Wouter Gortzak ook hem had benaderd voor medewerking aan Het Parool dat ze elkaar nog kenden als redacteuren van De Groene. Waarschijnlijk omdat ik ook een van mijn Parooi-stukjes heb voorgelezen, om te ontdekken dat ze minder geserreerd zijn dan mijn 'ernstige' werk.

Ondanks alle perikelen, was Rudolf van den Berg tevreden over de avond. Zo tevreden, dat hij me op de terugweg naar Amsterdam een boekje met een bloemlezing uit het werk van Jacob Israël de Haan beloofde, dat door Gerrit Komrij in de nrc was aanbevolen. Rudolf stelt zich voor, ook een film over Jacob Israël de Haan te maken.

We waren moe, zaten niet alleen in de coupé, en zo dommelden we, ieder in eigen gedachten, wat in. Ook wat De Haan betreft is Rudolf kennelijk op zoek naar zijn identiteit, wordt hij geobsedeerd door diens lot. Socialist, Zionist, in Israël vriend van de Arabieren, om tenslotte door rechts-extremistische joden te worden vermoord.

Als hij voor mij, jood en vriend van de Algerijnen, maar een vreedzamer einde in petto heeft...

28