Brand in Mokum

delijk, net als vorige keer zeker. Alles ging daarna goed op mijn werk, todat ze van de reclassering bij mijn baas naar me kwamen informeren.'

Jules stak zijn vingers in zijn oren, het was te veel van het goede. Straks ging hij gillen, en bitter verweet hij hun dat ze hun leven aan het verknoeien waren.

Een jongen van ongeveer achttien jaar trok zijn kleren uit en ging naakt voor Jules staan.

'Zie je? Van kindaf aan zat ik in gestichten, en midden in de winter zetten ze me in mijn nakie uren in de gang, omdat ik niet gehoorzaam genoeg was. Gehoorzaam moet je zijn, onderdanig, ook als je bij de grote baas moet komen, vooral schuldbewust, dan loopt het wel los, maar als je je niet...'

'Dat moet je niet zeggen,' onderbrak een andere jongen van zijn leeftijd. 'Ik ben met mijn vader op stap geweest, en nu willen ze dat ik tegen hem getuig, al hoeft het niet, omdat we familie zijn. Als ik het doe, word ik onmiddellijk vrijgelaten. En nu zegt het wijf van de reclassering dat ik de straf moet pikken, omdat ik er anders mijn leven lang narigheid met mijn ouwe heer aan overhoud, en dat zij me daarna zal helpen.'

Al die tijd had een netjes geklede puisterige jongen naar het gesprek staan luisteren, nu en dan 'mijn vader, mijn vader...' roepend, totdat iemand wou weten: 'Jouw vader? Nou, wat is er met jouw vader aan de hand?'

'Mijn vader wil me hier niet komen opzoeken. Ik ben de schande van de familie, beween hij, maar de

90