Brand in Mokum

lijker je het ons maakt, hoe langer je in onze handen blijft. En al je weerspannigheid komt op je straflijst, begrijp je? Ik wil niet dreigen, ik heb het goed met je voor, ik wou maar dat je dat snapte. Wil je een sigaretje?'

Onverrichter zake leidden ze hem de fotokamer uit naar een man in burgerkleding, die hem vaderlijk toesprak. 'Domme jongen,' zei hij, 'leg liever een bekentenis af. Dat is wat we alleen van je willen, snap je, een bekentenis, dan valt de rest heus wel mee. Lood, het is een misdrijf, maar ik zal een goed woordje voor je doen, dan laten we je voorlopig vrij. Een lopend vonnis, daar houdt het mee op. Blijven ontkennen heeft geen enkele zin en kan je straf alleen verzwaren. Er is nu eenmaal lood in je tas gevonden, en je wou toch niet beweren dat kaboutertjes het erin hebben gestopt?'

Jules dacht diep na, en vroeg: 'Wat is zwaarder, een kilo lood of een kilo veren?'

'Nog grapjes maken ook? Hardleers, hè? Je wil zeker hier je verblijfsvergunning aanvragen. Als je daar zo'n behoefte aan hebt, kijk,' en terwijl hij dit zei pakte hij een wetboek uit een kastje, 'kijk, als het niet goedschiks kan, dan kwaadschiks. Vier dagen kan ik je sowieso vasthouden, en als je dan met alle geweld niet wilt bekennen, vragen we er elke keer een maandje bij.'

Met een stoppelbaard van vier dagen werd Jules teruggebracht naar een cel van het politiebureau, waar hij opnieuw de veters uit zijn schoenen moest halen.

65