tabak uit een pakje zware shag haalde om ze met één hand te draaien, en zijn hele body, zijn kleren, zijn haren stonken ernaar. Eén keer had Jules er een grapje over gemaakt en gezegd dat de mens eerst aan de tiet ligt, dan aan een speen sabbelt, aan een vinger kluift om daarna tot de sigaret over te gaan. Hij had er niets kwaads mee bedoeld, want zelf had hij ook gerookt en veeleer uiting gegeven aan een van zijn filosofische overpeinzingen, maar Louis was er woedend om geworden, een reactie waar hij nooit eerder blijk van had gegeven.
Verdrietig zat Jules aan zijn bureau voor zich uit te staren. Het welkom was hem bitter tegengevallen. Tot Louis kwam binnenhollen, als altijd gehaast wanneer hij een tijdje had gespijbeld, en verrast vroeg of hij er ook weer was.
'Zo waar als ik hier voor je zit,' antwoordde Jules, en voor het eerst lachte hij.
Aarzelend, niet meer pratend, liepen zij in een rijtje achter elkaar de vergaderzaal binnen, Jules achter Sjoerd, die zich voortsleepte alsof hij lood in zijn schoenen had, en hij vroeg zich af of Sjoerd er meer van wist al had hij gedaan of de uitnodiging tot een gesprek ook voor hem een verrassing was geweest. Hij had zich zo vreemd gedragen. Ach nee, een schooier was hij niet. Dikwijls hadden zij ruzie gekregen omdat Sjoerd erg grillig was en gauw op zijn teentjes getrapt, maar hij was bijzonder op Jules gesteld geweest.
Zwijgend, met een ongerust gevoel om wat ko-
53