Brand in Mokum

en daar wil Koert je juist hebben. Een lesje zou hij hem toch leren, en sarcastisch beet hij hem toe: 'Jij wil je kloten redden.'

'Schorem,' antwoordde Koert, bijna in zijn woorden stikkend van woede, 'op zulke taal antwoord ik niet.'

'Had je ook zoveel kouwe kak toen Dirkje je de badcel uitjoeg?'

Naar adem happend sprong Duikersloot van zijn stoel. Het leek alsof hij uit zijn vel zou barsten. 'Jij hebt je grote bek te houden, versta je?'

'Ga in elk geval van mijn stoel af,' zei Jules geprikkeld, 'je zit aan mijn bureau.'

Zij rukten en rukten aan de stoel, totdat Koert losliet en in zichzelf mompelde dat hij hem nog wel zou krijgen.

Iedereen op de afdeling zat over zijn werk gebogen alsof er niets gebeurd was.

'Wat denk jij er nou van?' vroeg Jules aan Gerrit, een collega van bijna twee meter lengte, altijd als een gentleman gekleed, die niemand ooit een cent kwaad deed, als hij tenminste met rust werd gelaten en zich zo nu en dan over zijn bridgeproblemen kon buigen.

Gerrit zweeg.

'Mijn naam is haas,' beet Jules hem toe.

Gerrit deed net alsof hij het niet verstond.

'Bang om je aan koud water te branden?' schamperde Jules, en had dadelijk spijt van zijn woorden. Je kon het Gerrit niet kwalijk nemen. Hij had eens een auto-ongeluk gehad, waarna zijn nier was weggenomen. Zijn werk was altijd foutloos, en toch was

50