het ziekenhuisledikant vast om met haar lichaam heen en weer te schudden, haar spanning met de bewegingen op Jules overbrengend.
'Je moet weten,' ging zij verder, 'het ergste zijn sommige collega's, vreselijk is het dat jij er niet bent. Eerst zijn het goeie jongens of meiden, en dan hup, van de ene dag op de andere zijn ze veranderd. Hoe heet het ook weer? Als een blad aan een boom? Engerd, om vijgeblad te zeggen, ik kan wel zien dat Jel-tje er niet bij is. Geloof je niet hé, dat het zo erg is. Wees maar blij dat je hier ligt, heb je er niks mee te maken. Hoe zal ik het je uitleggen? Een rups verandert in een vlinder, weet je wel. Nee, omgekeerd, nare vieze kruipdieren zijn het geworden. Gewoonweg andere mensen, je herkent ze niet. Jij was toch in dienst voor je nummer? Nou, net alsof ze een streep op hun mouw hebben gekregen en korporaal zijn geworden. Daarom zeggen ze, "er loopt een stre-pie door",' en zij lachte luidkeels, om te vervolgen: 'Koert Duikersloot loopt plotseling te commanderen, die naarling, en hoe lang is het helemaal geleden dat hij op onze afdeling, toen ik na afloop van het werk op de eerste etage onder de douche ging, over de muur is geklommen? Nou ja, de haan in het kippenhok, dat is overal bekend, daarom is hij in het gemengd zangkoor, heeft hij het voor het uitzoeken, moet hij zelf weten, maar van mij moet hij afblijven, en nou speelt hij plotseling de baas over iedereen. Nu jij er niet bent, dacht ik eerst, anders had hij misschien niet gedurfd omdat hij jou altijd van alles moet vragen. Dat heb ik heus wel gemerkt al doet hij het
4 6