Brand in Mokum

geen koorts was geen koorts, zodat op het werk iedereen in geval van ziekte een aantal graden loog.

'Goed dokter,' antwoordde Jules.

'Tweeweek...' mompelde de arts.

'Wat zegt u?' vroeg Jules, die hem niet goed begreep.

'Je kan ooo tweeweek, anders spreekuuu...'

'Hoe bedoelt u?' Argwaan klonk in Jules' vraag door.

'De achttiende,' vervolgde dokter Visioen, terwijl hij in zijn zakagenda bladerde, 'dachttiende be-ginnnnn-'

Hevig teleurgesteld keek Jules hem aan. Daar was hij dus voor gekomen, om hem dat te vertellen. Moest hij hem hier soms controleren? Had hij niet kunnen wachten tot Jules weer thuis was? En hoe wist hij precies dat hij over twee weken helemaal genezen zou zijn? Hij kon wel trombose krijgen, net als zijn rechter buurman, of koorts, dan lieten ze je ook niet gaan.

'De chirurg zei dat er complicaties bij waren gekomen. Anderhalf uur heeft de operatie geduurd, omdat er twee secundaire breuken zaten.'

'Wat zijn dat? Secundaire breuken?' informeerde dokter Visioen sarcastisch.

'Ik weet het niet, dokter,' antwoordde Jules onzeker, maar triomfantelijk voegde hij eraan toe: 'Dat moet u aan de chirurg vragen, hij noemde het zo.'

'Mmmmmmm.'

Plotseling kon het Jules niets meer schelen. Als je flink tegenover hem was, bond hij wel in, beweerden

40