Heden kijkdag

nieuwe kleren voor zichzelf. Als je er wat van zegt schreeuwt ze dat wij al duur genoeg zijn, alsof wij ze wel nieuw krijgen. Dat is juist het ergste, moeder maakt de kleren zelf voor ons. Ze kan niet eens goed zien wat ze maakt. Lappen molton heeft ze gekocht, heel goedkoop, daar naait ze ondergoed van. Het scheurt als de pest, soms komt een lap onder je broek vandaan. Toen Freek bij ons sliep, die bij mij in de klas heeft gezeten en nu in de stad woont, durfde ik niet uit bed te komen voor hij naar beneden ging.

Als moeder de krant wil lezen gaat ze knikkebollen. Dan zakt haar hoofd omlaag, op haar borst. Steeds schrikt ze wakker, maar steeds gebeurt het weer. Ik heb nog nooit gezien dat zij de krant heeft uitgelezen. Trouwens, ze moet ook thee inschenken en kousen stoppen en zo. Stoppen noemen ze dat. Hele bobbels komen er in je kousen, je krijgt er blaren van. Thuis is de boel ook nooit aan kant als Saartje er niet is. We hebben een rood tafelkleed van pluche. Het is veel gezelliger als dat op tafel ligt. Maar aan de stoelzittingen is niet veel te doen, de veren zijn erdoor, en het zeil op de grond is stuk. Ik durf meestal mijn vriendjes niet binnen te laten, wat moeten ze wel denken.

Als je tegen moeder schreeuwt krijg je meestal je zin. Als ze het niet kan winnen zegt ze: 'Ik zal het tegen vader zeggen.' Daar moet je voor uitkijken. Soms dreigt ze met koddiesjborger, zo noemt ze God, of met later. 'Het zal je er later naar vergaan' of 'Je zal er later nog eens spijt van hebben', ik weet precies wat er komt. Ze beweert dat koddiesjborger alles ziet, maar daar geloof ik helemaal niet in.

Ze kan wel lekker koken. Als vader wat verdiend heeft bakt ze zelf cake, op vrijdag, en dan mogen we er net zoveel van eten als we lusten. Maar eerst moeten

66