Heden kijkdag

spijs en drank, amen.' Ik kan die woorden wel dromen. Ik moet ze altijd opzeggen voor oom Izaak. Dan lacht hij en krijg ik een cent. Ik weet niet waarom, maar het is gauw verdiend voor een pijp zoethout. Wie is Here? Wat zegen? En spijs? Het woord doet me aan spuug denken, dat kan het niet zijn. Maar opoe zegt soms tegen pa: 'Hoe kun je de kinderen op een christelijk kakschooltje doen?' Juf vertelt van een grote tent, waarin een man spreekt die zij Jezus noemt. Ik luister er ademloos naar, en mijn oren worden rood.

'Wie reukt er hier zo vies?' wil juf weten. Zij snuffelt aan ieder van ons, maar bij mij blijft zij langer staan. Dan haast ze zich de klas uit en komt met Saartje terug. 'Je broertje heeft het in zijn broek gedaan', zegt ze en trekt nu pas een benauwd gezicht. 'Neem hem maar mee naar huis, dan kan je moeder hem verschonen.'

Wijdbeens waggel ik mee aan de hand van Saartje, onder de bomen bij het water van de Nassaukade. Ik wil niet voortmaken, het kleeft als je niet voorzichtig loopt. Op de brug naar de Rozengracht blijven we staan. Ik houd me vast aan een spijl van de leuning, trap een steentje in het water terwijl een dekschuit onder ons door glijdt. 'Als je niet opschiet, zal ik het tegen moe zeggen.'

In de winkel staat pa met een klant. Even kijkt hij verbaasd als wij binnenkomen, trekt rimpels in zijn voorhoofd. 'Sientje', roept hij dan, 'kom eens. Je oudste zoon heeft een boks vol keutels.' Vader schatert het uit en dat valt mee, hij lacht er dus om.

'Gaan jullie maar bij Funke in de rij staan', zegt moeder later. 'Daar hebben ze roggebrood vandaag. Straks kom ik jullie aflossen.' We schuifelen mee, in de rij

14