Heden kijkdag

je heele gedachte op dat eene punt te concentreeren, 20 maal met je oogen dicht en nergens anders aan denkende zegt: ik word beter. Op den duur moet dan je lichaam zich onderwerpen aan deze wil van je onderbewustzijn.

Het is een middel dat absoluut geen kwaad kan en dus probeer het. Niemand zou gelukkiger zijn dan wij als je er werkelijk baat bij zou hebben. We mogen dan al niet zoo erg bemazzelig zijn, we zullen ons toch zelf uit de misère trekken.'

Is het niet te zwaar voor Saartje? Moeder maakt zich ongerust en weer schrijft vader: 'Je moet het wat minder vaak doen, als het je te veel inspant.'

Hadden we maar geld gehad voor het ziekenfonds, dan was ze bijtijds naar de dokter gegaan toen ze kou vatte.

Er is niets aan te doen. Maar één ding kan al veranderd worden. Niet in Tuindorp blijven. Als we dichter bij school wonen kan dit niet meer gebeuren. Want Saartje is ook ziek geworden omdat het allemaal te ver was. Vader kent iemand van vroeger die bij de Fellows is, dat zijn mensen die geld uitlenen, misschien willen ze ons ook helpen.

Ik ben toch in de ajc gegaan, ik heb er nu wat meer tijd voor. Met mijn verjaardag vraag ik een Rode-Valken-bloes.

Er is bericht gekomen: vader kan vierhonderd gulden lenen, hij moet elke week een rijksdaalder terugbetalen. Hij gaat vandaag nog naar de stad.

'Wat is vader laat terug, hè moe?'

'Hij moest ook nog leer halen. Gaan jullie maar vast eten.'

Dat willen we niet. Vader zal nu toch wel komen.

in