Saartje gebakken botje

'Een vreemd zeg je, als ze met risjes beginnen?'

Vaders woorden klonken nu zo dreigend, dat moeder schielijk opstond om naar de wc te gaan, en dat deed ze anders nooit tijdens het eten. En dat allemaal voor die gemene kerel... Het liefst zou ik wegkruipen en me niet meer laten zien, want als vader ging schreeuwen dacht je dat het nooit meer overging. Waarom konden grote mensen zo vreselijk kwaad worden? Wat was er van binnen bij ze, dat ze in drift niet meer wisten wat ze zeiden? Maurits was ook een driftkop. Je had een knokkie met hem voordat je het wist. Maar dat was toch weer iets anders dan de woede van vader. Die raakte dan werkelijk door het dolle heen.

Bij moeders binnenkomst was vader toch weèr bedaard en vroeg hij of ze een bole verscholen had.

Moeder zweeg. Aan haar ogen kon ik merken dat ze gehuild had. Ze slikte, en toen bracht ze in:

'Het hoeft niet kwaad bedoeld te zijn, Barend. Je weet dat die leraar een versjopt gemauch is, dat weten we allang. Hij praat naar zijn gochme. Dat zie je wel meer bij gojem.'

Maar ook daar wilde vader niets van weten.

'Je moet die dingen niet door elkaar halen. Je zal de gojem de kost moeten geven die wel goed zijn. Dat weet je zelf ook. Onze beste klanten zijn

85