Saartje gebakken botje

verteld?' daagde Saartje uit.

'Geen ruzie maken,' suste moeder. 'Saartje is de hele dag weg geweest. Je moet blij zijn dat ze thuis is. Je eigen zusje.'

'Mijn eigen zusje? Een klikspaan is het.'

Ik schrok van mijn woorden. Bijna had ik me versproken.

'Wat heb ik dan geklikt?' vroeg Saartje opnieuw.

Ze keek me met haar grote bruine ogen indringend aan. Nu moest ik terugkijken en mijn ogen niet neerslaan, net zo lang totdat ze het zou opgeven. Maar dat was erg moeilijk, en gauw zei ik:

'Van de strafregels, omdat ik te laat op school kwam.'

'Als ik daarover zou klikken had ik wel dagwerk. Wanneer kom jij ooit op tijd? En wanneer heb jij geen strafregels? Dat weten vader en moeder ook wel zonder dat ik erover praat.'

Ik deed alsof ik haar een patsj wilde geven.

Maurits keek verschrikt op, omdat hij dacht dat ik haar echt wilde slaan.

'Je mag niet met meisjes vechten,' zei vader boos. 'Ga zitten, kom, gauw.'

Saartje had zich minachtenjd van me afgekeerd en plukte opnieuw doorntjes uit haar benen. Als ik met een schoolreisje naar Schoorl ging zou ik met moedwil met mijn blote benen

42