Sneevliet, rebel

te worden voorgelicht? Waar moest je je inzichten halen? Bij Sneevliet soms? Die had ze immers ook altijd bij Trotsky gezocht? Nu niet meer nee. Dat kon je wel aan zijn artikelen merken. En ik antwoordde: 'Zoek contact met Peeters.'

Dirk liet de brief in zijn binnenzak zitten.

Zijn moeder las hem.

Vertelde het aan haar man.

Die ging ermee naar het partijbestuur.

En weer moest ik bij Sneevliet komen.

'Ben je achter onze rug om lid van die beweging van Trotsky?' vroeg oom Henk.

'Hoe komt u daarbij?' protesteerde ik.

'En die brief dan aan Dirk?'

'Het was alleen voor de artikelen van Trotsky. Daar vroeg hij om.'

'Ik weet niet meer wat ik aan je heb. Dat is het ergste. Ik kan het niet dulden als in mijn familierelaties een toestand ontstaat waarin de een de ander niet meer vrij in de ogen kan zien. In elk geval staat de partij het niet toe, dat jullie dergelijke contacten onderhouden. Wie prijs stelt op lidmaatschap zal moeten kiezen.'

Wat ik deed. Met Wim. Wij werden partijgenoten van Trotsky. In de Vierde Internationale. In één organisatie met hem, die samen met Lenin de Oktober-Revolutie had geleid. Voordat er een Tweede Wereldoorlog zou komen en het misschien te laat zou zijn. Hoe kon je dan blijven staan, als je niet wist dat in alle landen partijgenoten waren die voor hetzelfde doel streden: de Wereldrevolutie?

Het gesprek met oom Henk verliep alsof onze hartstochten reeds een uitweg hadden gevonden. Hij was vriendelijk, zonder driftbuien; ik voelde geen angst meer.

'Wat zoek je toch bij dat groepje querulanten in Rotter

50