Sneevliet, rebel

'Wat is er, Henk?'

Hij draaide zich weer om naar mij, zei met schorre stem: 'Je kan nu gaan. We praten er nog over.'

'Oom Henk wil je vanavond spreken,' zei Bep die van de Overtoom kwam. Alleen? Persoonlijk? Als hij maar niet dacht dat ik me liet bepraten.

Maar mijn knieën knikten toen ik zijn werkkamer binnenging. De sigaret trilde in mijn rechterhand mee. Terwijl ik ging zitten keek ik, met mijn hoofd iets omlaag en langs mijn wenkbrauwen, haastig of oom Henk nog kwaad was. Hij zei alleen, niet onvriendelijk: 'Ik heb nooit geweten dat jij zo'n drijver bent.'

Dacht hij misschien dat ik de leiding van de ljg had opgestookt? Ze waren allemaal woest geweest, er niet in te zijn gekend.

'Het is een besluit van de hele leiding en niet van mij alleen,' antwoordde ik.

'En erg gemakkelijk om je daarachter te verbergen,' zei oom Henk, driftig, heel even, toen: 'Het naarst vind ik dat je niet duidelijk bent geweest toen ik het met jou over jullie aansluiting bij het iaf heb gehad.'

'U hebt toch ook op uw eigen houtje gehandeld in Londen?'

'Dat kon niet anders.'

'Dan had u moeten wachten. U kan niet namens de jeugdorganisatie beslissingen nemen.'

'Jullie zijn ook nog een keer partijgenoten. Jaap Vlaming zit zelfs in het partijbestuur. En jij bent er voor de jeugd aan toegevoegd. Jullie zullen je zondag moeten verantwoorden in de partijleiding. Het gehele LJG-bestuur is uitgenodigd. 'Ns zien of jullie dan nog eensgezind zijn. In elk geval is Jaap Vlaming al van gedachten veranderd. Lees die brief maar, als je er niet over spreekt. Hij geeft jou de schuld van alles. Volgens hem drijf jij de jeugd in een verkeerde richting. Tja,

48