Sneevliet, rebel

Indische vloot.' Ruim een half jaar later werd hij door de regering uit het land gezet.

In juni 1920 bezocht Henk Sneevliet als afgevaardigde van de Indonesische Communistische Partij (pki) het Tweede Wereldcongres van de jonge Communistische Internationale. Onder voorzitterschap van Lenin werd een Commissie van koloniale vraagstukken gevormd, met Sneevliet als secretaris. Het jaar daarop vertrok hij, onder de naam Maring, als vertegenwoordiger van de Communistische Internationale naar China.

In 1923 keerde hij naar Nederland terug, om tot voorzitter van het syndicalistische nas te worden gekozen. Vier jaar later (1927) brak hij met de reeds door stalinisme verziekte communistische partij; en werd oprichter van de Revolutionair Socialistische Partij (rsp, 1929).

Toen op 5 februari 1933 muiterij uitbrak op het pantserschip 'De Zeven Provinciën' wekte Henk Sneevliet de Nederlandse marinemannen op tot solidariteit. Vervolgd wegens opruiing, werd hij veroordeeld tot vijf maanden gevangenisstraf. Proteststemmen brachten hem hetzelfde jaar in de Tweede Kamer.

Een fusie van zijn partij met de uit de sdap voortgekomen Onafhankelijke Socialistische Partij (osp, 1932) leidde tot de stichting van de Revolutionair Socialistische Arbeiders Partij (rs ap, 1934).

Toen het Duitse leger Nederland binnenviel bevonden Henk en Mien Sneevliet zich in Brussel. Zij keerden naar Amsterdam terug, waar zij reeds op 19 mei 1940 door de nazi's werden gezocht. Mét hun partij gingen zij in de illegaliteit, vormden het MLL-Front dat zich ook Het Derde Front noemde en o.a. het blad 'Spartacus' uitgaf naar het voorbeeld van Karl Liebknecht en Rosa Luxemburg in Duitsland tijdens de Eerste Wereldoorlog.

In de nacht van 6 op 7 maart 1942 werden Henk en Mien

13