Jullie is jodenvolk

Tussen de middag mag ik bij de opoe van Adri eten, een jongen uit mijn klas. Mijn rapporten worden beter. Ik moet voor Saartje huiswerk meenemen van haar leraren, maar ze kan dit jaar geen examen meer doen, dat is zeker.

Het is zomer voor ik het weet. Ik ben overgegaan naar de tweede klas. In augustus word ik dertien. Maup is pas elf, in december is hij jarig, maar na de vakantie gaat hij ook naar de h.b.s. Hij heeft de achterstond, van toen hij zijn elleboog heeft gebroken, helemaal ingehaald.

Er is bericht gekomen, Saartje kan naar een sanatorium, in Hellendoorn. Het is veel te ver, daar kan niemand op bezoek komen. Het wordt Hooglaren, een kindersanatorium. Twee maal per week is er bezoek, op woensdag en zondag. Elke keer gaat vader of moeder. Met iemand van de familie soms. Ik en Maup mogen ook wel eens, maar het is veel geld, de reis.

We hebben vrij van school, het is koninginnedag.

'Ga je mee? We kunnen best naar Saartje lopen.'

Eerst aan vader en moeder vragen.

Ze vinden het veel te ver. Het is wel vier uur lopen.

'Dat is toch niet zo erg? We kunnen rusten wanneer we willen.'

'Vooruit dan. Jullie krijgen geld om terug te gaan met de Gooise stoomtram.'

De Hakkelaarsbrug is lopende veel verder dan anders. Even gaan zitten, langs de weg. Nu doen wie het hardst kan lopen. Rennen, zo schieten we weer een stuk op. Eerst win ik, maar Maup haalt me in, hij heeft meer adem. Uithijgen en neerploffen. Maar nu voortmaken, anders komen we te laat.

Saartje ziet ons al aankomen en wuift. Moeder heeft het natuurlijk verteld. Ze liggen half buiten, 's nachts ook en 's winters. Zou het niet koud zijn? Ze hebben dikke dekens, dat is waar.

'Lusten jullie een appel?'

Absoluut niet, zij zijn voor Saartje, maar zij wil het toch en wij weer niet, en nu happen we er in.

67