Jullie is jodenvolk

Wat voel ik? Kruimels in bed? O ja, van het brood van gisteravond. Het is zondagochtend. Anders mogen we bij vader en moeder in bed. Maar ik durf nu niet, Maupie blijft ook liggen.

'Waar blijven jullie vanmorgen?' Dat is vader. Is hij niet kwaad meer?

We liggen bij ze, Maurits aan de kant van moeder, ik naast vader. Eigenlijk vind ik het naar, van dat ruitje. Zal ik het zeggen, tegen hem? Maar ik vraag: 'Hoe is het nu in Groningen, pa?'

'Volgende week voor het laatst.'

Kan dat waar zijn?

doodse stilte

'Ben je gek?' Moeder rukt de toeter uit mijn hand.

Ik sta er mee in de tuin. Kneutje wou een vogeltje vangen, toen heb ik water in de toeter gedaan en hem er mee gespoten. 'Hoe kom je er aan?' 'Uit de kast gepakt.' 'Daar mag je niet mee spelen.' 'Waarom niet?' 'Dat gaat je niet aan.'

Zo zijn ze altijd. Eerst schrikken ze, en als je wil weten wat er is krijg je geen antwoord. 'Ga liever op straat spelen.' Waarom wil ze me weg hebben?

Ik ga maar knikkeren, gorren, op het Zonneplein. Is er iets aan de hand? Een heleboel kinderen staan ergens om heen. Gauw kijken. Twee hondjes zitten vast, omgedraaid, met hun kont aan elkaar. Noemen ze het daarom 'vastzitten'? Zou het bij grote mensen ook zo gaan? Pijn doen zeggen ze ook wel. Ja, dat ene hondje jankt.

47