Jullie is jodenvolk

Ik snap niet hoe hij het doet. Met pingelen wint hij het van me, hij houdt je gewoon voor de gek. Ik moet bekken, maar ze zijn bang voor me omdat ik zo wild ben, zeggen ze. Ik kan er niets aan doen, maar in het spel heb ik er geen erg in. Ik heb Aart een big gegeven, die vloog tegen Henk en alle twee gingen ze tegen de grond.

Nu mag ik niet meer meedoen.

Ik ga naar de leeszaal, daar is het ook fijn. Ik heb gezegd dat ik een jaar ouder ben, Einders mocht het niet. De juffrouw heeft het geloofd. Dat heb ik ook gehad met Aart, die is een jaar ouder dein ik. Samen zouden we naar een excursie gaan om een zeeschip te bekijken. Je moest twaalf zijn. Tegen mij zegt die man: 'Hoe oud is je vriendje?'

Ik kreeg een kleur en toen dorst ik niet te liegen.

'Elf jaar, meneer.'

'Dan moet je nog een jaar wachten,' zei hij tegen Aart.

'Hier heb jij je kaartje,' mij gaf hij er een.

Aart had verschrikkelijk de pest in, hij wou niet meer met me spelen. Ik ben ook niet naar de excursie gegaan, ik had er geen zin meer in en ik wou hem echt niet verklikken. Gelukkig heb ik een fooitje gekregen bij Groen, twee centen, voor twee veterdroppen. Aart wou er wel een hebben. Nu zijn we weer goed.

'Je moet naar huis, we sluiten.'

Dat is de juffrouw van de leeszaal.

Nu al? Als je leest is het net alsof de tijd niet bestaat. Ja, buiten schemert het.

Honger heb ik ook, mijn maag rammelt. Zou een ander dat kunnen horen?

Het is pas nieuwjaar geweest, we hebben nog oliebollen, lekker.

'Moe, mag ik een oliebol?'

'Neem maar, ze staan in de keukenkast.'

'Hoeveel mag ik er?' Saartje is er niet, zij is naar Apeldoorn,

28