Een geintje

Ik bukte me onder mijn bureau, zocht naar m׳n schrijfmachinevlakje. Het behang aan de muur was stukgetrapt, de kalk eronder uitgehold. Duizelig richtte ik me weer op, sloot een ogenblik mijn ogen. Je kon haar-van-hiernaast horen praten. 'Mijn cliënt was aan zijn blindedarm geopereerd. Hij heeft me zelf het litteken laten zien.' Vreemd. Ze was getrouwd, met een rechtskundig adviseur, 'zakwaar-nemer' zei de baas spottend.

Driftig smeet ik een kiezelsteen de tuin in. De kater, met zijn voorpoten steun zoekend, sprong haastig van de schutting, en nu renden alle katten weg, als hazen in het veld.

De bouvier jankte doordringend, met kwijl langs zijn bek. Toen gleed hij, de dijen gekromd, langs de treden van de trap omlaag, holde langs de houten omheining en blafte hees naar de vluchtende katten aan de andere kant.

'Kom hier/ schreeuwde de buurvrouw, 'kom hier zeg ik je.' Met een trap in zijn lende werd hij naar binnen gejaagd.

Hij had eens een schoothondje doodgebeten, voor, op de gracht. Als een haarpruik lag het op de straatstenen. Een vrouw stond erbij te huilen. Ze liepen er hier altijd mee. Dan was het geen tippelen. Daar werden ze soms voor bekeurd. De baas moest ze ook dagvaarden, pro deo. Eentje was op kantoor gekomen, en meneer had er een lolletje over gemaakt. Ze antwoordde dat het heus zo leuk niet was met die warmte.

Ik had het nog nooit gedaan in mijn leven. Nou

22