Kinderdief

SCHEURING

Pasen 1932. Thuisgebleven om huiswerk te maken voor avondschool, zet ik de radio aan om naar de nieuwsberichten te luisteren. Het persbureau Vaz Dias meldt, dat er op het congres van de sdap in Haarlem een scheuring is ontstaan in de sociaal-democratie. De linkervleugel mag geen eigen oppositiekrant meer uitgeven. Zij berust daar niet in, en vormt de Onafhankelijke Socialistische Partij.

Tranen komen in mijn ogen. Een scheuring heb ik nooit gewild. Met mijn hele wezen ben ik gebonden aan de sdap, de partij van opa, de partij van de familie, van mij net zo goed.

Maar bijna al mijn vrienden uit de vakbondsjeugd gaan mee naar de osp. Ook Sam sluit zich er bij aan. Ook Leo. Ook Judith. Ook Spiekman. Dan, met hangende pootjes, ook Sal Santen, die nog geen achttien jaar oud is, en als aspirant-lid wordt aanvaard.

De nieuwe partij heeft nu ook haar eigen jeugdbeweging: het Socialistisch Jeugd Verbond (sjv). De meeste leden ervan komen uit de Arbeiders Jeugd Centrale (ajc), omdat zij eruit zijn geroyeerd.

Richard, die ik lid heb gemaakt van de vakbondsjeugd, laat ons in de steek. Met hem verdwijnt een vriend uit mijn leven.

Maar mijn broer Maurits sluit zich wel aan bij het sjv. Politiek interesseert hem niet bijzonder. Veeleer volgt hij mijn voorbeeld, zoals ik weer het voorbeeld van oude vrienden volgde.

Al gauw ben ik verliefd op een meisje uit het sjv,

50