Kinderdief

'Schreeuw niet zo tegen me. Ik ben je moeder niet.'

'Gelukkig niet, nee. Kunnen wij er wat aan doen dat de fascisten kopspijkertjes hebben gestrooid? Is het onze schuld soms? Omdat we meer zendtijd willen?'

'Jij wil meer zendtijd, laat me niet lachen. Je kan niet eens een goed woordje doen voor jezelf als het er op aankomt.'

Verbaasd kijk ik haar aan, en vraag geërgerd: 'O nee?'

'Nee meneer', antwoordt ze sarcastisch. 'Anders ging je wel met Leo praten om te vragen of hij je wil helpen. Hij weet heus wel een gaatje op zijn kantoor, of bij collega's van hem.'

Daar begint ze weer. Duizend keer heb ik haar al gezegd datje geen vrienden hebt om van ze te profiteren. Dan antwoordt zij steevast dat je wel vrienden hebt om elkaar te helpen. En wat waar is is waar: zij helpt altijd de duvel en zijn ouwe moer. Maar met Leo ga ik niet praten, dat doe ik niet. Dat ik het niet durf, gaat haar niets aan.

Zwijgend fietsen we naar ons doel, waar de toneelspeler Willem van Capellen met krakende stem als ome Keesje de duizenden welkom heet.

38